شناخت تفاوتهاى زن و مرد
اولين گام در برقرارى يك رابطه موفق بين زن و شوهر شناخت تفاوتهاى فردى زن و مرد است. عدم شناخت اين تفاوتها باعث ايجاد سوء تفاهم، تنش و نهايتاً شكست يك رابطه مى شود. بطور مثال زنها معمولاً براى تخليه خود، بيشتر حرف مى زنند در حالى كه مردها بيشتر گوش مى دهند. مردها حتى در موقع ناراحتى، براى حرف زدن فرصت مى خواهند و به تدريج آمادگى حرف زدن را پيدا مى كنند. اگر در اين حالت زن، به اجبار مرد را وادار به حرف زدن كند، نوعى عقب نشينى در مرد ايجاد مى شود و به سكوتش ادامه مى دهد. بنابراين زن بايد بداند كه همسرش در چه مواقعى آمادگى صحبت كردن دارد.
دكتر جان گرى در اين باره مى گويد: «زنى كه احساساتش را با شوهرش در ميان مى گذارد، طبيعتاً همسرش را به حرف زدن تشويق مى كند اما وقتى مرد احساس كند زنش از او توقع صحبت دارد، ترجيح مى دهد كه سكوت كند و حرفى نزند. او حرفى براى گفتن ندارد و حتى اگر داشته باشد در برابر ابراز آن مقاومت مى كند زيرا توقع زنش را احساس مى كند.»
در مقابل زن احساس مى كند كه حرف نزدن مرد دليل بر عدم علاقه او به همسرش است و بنابراين زن احساس ناراحتى مى كند.
دكتر جان گرى عقيده دارد: «مرد مى خواهد به همان شكلى كه هست پذيرفته شود و بعد به تدريج گفتنى هاى خود را مطرح مى سازد. وقتى زن انتظار دارد كه شوهرش بيشتر حرف بزند و يا وقتى از اينكه او خود را عقب مى كشد ناراحت است، مرد احساس مى كند كه مورد پذيرش زنش قرار ندارد. مردى كه احساس مى كند براى در ميان گذاشتن احساسات و براى اينكه لب به سخن بگشايد بايد خود را به عقب بكشد، نياز فراوانى به گوش كردن دارد. او مى خواهد همسرش از گوش دادن او تشكر كند تا به تدريج نوبت حرف زدن او فرا برسد.» بنابراين شناخت كافى در اين مواقع نجات دهنده يك رابطه است.